From Brückner, Alexsander, Słownik etymologiczny jęnzyka polskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1989.
kwękać, kwęczeć, 'stękać', dźwiękonaśladowcze; u Słowian południowych jest kwekati i kweczati, po polsku *kwiękać, a jest i takie istotnie; kwankszti, 'dyszeć' (i szwankszti), niem. quängeln, 'biadac' (?).
Note the similarity of the Slovenian form kweczati and Yinglish kvetsh.
The German word quängeln, which means to grouch or to whine, is usually written quengeln.
Sphere: Related Content